000			02001nam a2200301 i 4500
008			090508s19992011sp b glg
017			_aPO 102-07
020			_a9788484646259
080	1		_a82-N
100			_aGrejniec, Michael _eaut _eill _93150
245		2	_aA que sabe a Lúa? _c/ Grejniec, Michael do texto e das ilustracións
250			_a10ª ed.
260			_b:Kalandraka _aPontevedra _c, 2015
300			_b:il. cor _a36 p. _c; 29cm
490	0		_aTras os montes
500			_aÚnico exemplar na biblioteca (dar de baixa os anteriores - mal estado)
505			_aContén póster medidor
520	3		_aUn libro tan redondo e saboroso como a lúa chea. Os animais da selva mostrarannos que as cousas compartidas sempre saben moito mellor. Quen non soñou algunha vez con darlle unha dentada á lúa? Este foi precisamente o desexo dos animais deste conto. Tan só querían probar un anaquiño pero, por máis que se estiraban, non eran quen de tocala. Daquela, a tartaruga tivo unha idea xenial: “Se sobes ao meu lombo, poida que cheguemos onda ela”, díxolle ao elefante. Esta é unha historia de desexos que parecen -a primeira vista- inalcanzables, como a lúa, pero que conseguen facerse realidade grazas á cooperación. Unha axuda mutua da que son partícipes animais moi variados: a tartaruga, sobre a que se sostería o mundo, segundo a mitoloxía; o elefante, a xirafa, a cebra, o león, o raposo... Ata que, finalmente, o máis pequeno de todos... A medio camiño entre a fábula e a lenda, este relato ofrece unha poética ensinanza que fala de xenerosidade, solidariedade e soños compartidos. Cunha chisca de humor; o que achega unha lúa sorrinte, burlona e algo saltadora.
521			_aPRI12 _aINF456
650			_aLúa _9281145
650			_aAmizade _91303
650			_aContos acumulativos _97437
650			_aAnimais _9281146
700			_aBarreiro, Carmen _etrl _93152
856	4	0	_uwww.kalandraka.com
997			_e2